spektakularny

spektakularny (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌspɛktakuˈlarnɨ], AS: [spektakularny], zjawiska fonetyczne: akc. pob.

​

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) sprawiający duże wrażenie lub zwracający na siebie uwagę

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	mos/mzw	mrz	ż	n	mos	nmos
mianownik	spektakularny		spektakularna	spektakularne	spektakularni	spektakularne
dopełniacz	spektakularnego		spektakularnej	spektakularnego	spektakularnych
celownik	spektakularnemu		spektakularnej	spektakularnemu	spektakularnym
biernik	spektakularnego	spektakularny	spektakularną	spektakularne	spektakularnych	spektakularne
narzędnik	spektakularnym		spektakularną	spektakularnym	spektakularnymi
miejscownik	spektakularnym		spektakularnej	spektakularnym	spektakularnych
wołacz	spektakularny		spektakularna	spektakularne	spektakularni	spektakularne

przykłady:

(1.1) Przełom wojny i pokoju przyniósł Polsce niezwykle dramatyczną i spektakularną lekcję historii.

składnia:

kolokacje:

(1.1) spektakularny awans / gest / sukces • spektakularna klapa / klęska / porażka • spektakularne widowisko / wydarzenie / zwycięstwo

synonimy:

(1.1) widowiskowy, pokazowy, efektowny, fenomenalny, niezwykły, olśniewający, oszałamiający, niespodziewany, wyjątkowy

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. spektakularność ż, spektakl mrz

przysł. spektakularnie

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) spectacular
• białoruski: (1.1) паказны
• esperanto: (1.1) spektakla, sensacia
• francuski: (1.1) spectaculaire
• hiszpański: (1.1) espectacular
• kataloński: (1.1) espectacular
• niemiecki: (1.1) spektakuläre
• rosyjski: (1.1) показной, эффектный
• słowacki: (1.1) spektakulárny
• ukraiński: (1.1) показний
• włoski: (1.1) spettacolare

źródła: