specificus
specificus (język łaciński) edytuj
- wymowa:
- znaczenia:
przymiotnik
- (1.1) p.łac. specyficzny, swoisty
- (1.2) p.łac. odrębny
- odmiana:
- (1) specific|us, ~a, ~um (deklinacja I-II)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n m ż n mianownik specificus specifica specificum specificī specificae specifica dopełniacz specificī specificae specificī specificōrum specificārum specificōrum celownik specificō specificae specificō specificīs biernik specificum specificam specificum specificōs specificās specifica ablatyw specificō specificā specificō specificīs wołacz specifice specifica specificum specificī specificae specifica
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) odor specificus → specyficzny zapach[1]
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- łac. species + facio; źródłosłów dla ang. specific, franc. spécifique, galic. específico, hiszp. específico, katal. específic, prow. específico, wł. specifico
- uwagi:
- źródła:
- ↑ Hasło „odor specificus” w: Zbigniew Landowski, Krystyna Woś, Słownik cytatów łacińskich, Wydawnictwo Literackie, Kraków 2016, ISBN 978-83-08-06162-6, s. 397.