smoczek (język polski) edytuj

 
smoczek (1.1)
 
smoczek (1.2)
 
smoczek (2.1)
wymowa:
?/i, IPA[ˈsmɔʧ̑ɛk], AS[smoček]
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) miękka zabawka dla małych dzieci przeznaczona do ssania; zob. też smoczek (zabawka) w Wikipedii
(1.2) nasadka na butelkę, dzięki której małe dzieci mogą z niej ssać; zob. też smoczek (do butelki) w Wikipedii

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

(2.1) zdrobn. od: smok
odmiana:
(1.1-2)
(2.1)
przykłady:
(1.1) Jak byłem mały, to nie chciałem smoczka, tylko ssałem kciuk.
(1.2) Nasza matka wykarmiła nas wszystkich smoczkiem.
składnia:
kolokacje:
(1.1) odzwyczajać / odzwyczaić od smoczka
synonimy:
(1.1) gryzaczek, zgrub. smok; reg. krak. cumel, cumelek; gw. lwow. pypka; reg. pozn. reg. śl. nupel; reg. śl. nuplik, gryzok; reg. pozn. nupelek
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
(1.1-2)
rzecz. smok mrz
przym. smoczkowy
(2.1)
rzecz. smoczyca ż, smok mzw, Smok mzw
przym. smoczy
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.1-2) od pol. smokać[1]
(2.1) pol. smok + -ek
uwagi:
zob. też smoczek w Wikipedii
tłumaczenia:
(2.1) dla języków nierozróżniających zdrobnień zobacz listę tłumaczeń w haśle: smok
źródła:
  1. Wiesław Boryś, Słownik etymologiczny języka polskiego, Wydawnictwo Literackie, Kraków 2005, ISBN 83-08-03648-1.