skrzypaczka (język polski) edytuj

 
skrzypaczka (1.1)
wymowa:
?/i, IPA[skʃɨˈpaʧ̑ka], AS[skšypačka], zjawiska fonetyczne: utr. dźw.
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) muz. kobieta, która gra na skrzypcach
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Skrzypaczka była tak przejęta, że upuściła smyczek.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) instrumentalistka
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. skrzyp m, skrzypce nmos, skrzypeczki nmos, skrzypki nmos, skrzypanie n, skrzypienie n, zaskrzypienie n, skrzyp m
forma męska skrzypek m
czas. skrzypnąć, skrzypieć ndk., skrzypać ndk., zaskrzypieć dk.
przym. skrzypcowy, skrzypowy
wykrz. skrzyp
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.1) st.pol. skrzypak + -ka[1]
uwagi:
(1.1) por. altowiolistka
tłumaczenia:
(1.1) dla języków niewyróżniających tu formy żeńskiej zobacz listę tłumaczeń w haśle: skrzypek
źródła:
  1. Poradnik językowy, „Język Polski” nr 5/1914, s. 157.