skrzyp (język polski) edytuj

 
skrzyp (1.1)
wymowa:
IPA[skʃɨp], AS[skšyp], zjawiska fonetyczne: utr. dźw.
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) Equisetum L.[1], roślina z monotypowej rodziny skrzypowatych; zob. też skrzyp w Wikipedii
(1.2) nazwa dźwięku wydawanego przez skrzypiące przedmioty

wykrzyknik

(2.1) onomatopeja naśladująca skrzypienie

czasownik, forma fleksyjna

(3.1) 2. os. lp rozk. od: skrzypieć
(3.2) 2. os. lp rozk. od: skrzypać
odmiana:
(1.1)
(1.2) nieodm.
(2.1) nieodm.
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) lud. psi ogon[2], świńskie orzechy[3], st.pol. lud. chwoszczka[4]
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. skrzypienie n, skrzypce nmos, skrzypki nmos, skrzypek m, skrzypaczka ż
czas. skrzypnąć, skrzypieć ndk., zaskrzypieć dk., skrzypać
przym. skrzypowaty, skrzypowy, skrzypcowy
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1.   Hasło „Equisetum” w: Wikispecies – otwarty, wolny katalog gatunków, Wikimedia.
  2. Teresa Skubalanka, Polskie nazewnictwo roślin. Struktura zbioru, „Annales Universitates Mariae Curie-Skłodowska Lublin-Polonia”, vol. XXVII/2009, s. 141.
  3. Liubou Padporynava, Motywacja semantyczna polskich nazw roślin o rdzeniu świn- i jej transformacje, w: Historia języka, dialektologia, onomastyka w nowych kontekstach interpretacyjnych pod red. Renaty Przybylskiej, Macieja Raka, Agaty Kwaśnickiej-Janowicz, Wydawnictwo UJ, Kraków 2018, s. 424, 425.
  4. Teresa Skubalanka, Polskie nazewnictwo roślin. Struktura zbioru, „Annales Universitates Mariae Curie-Skłodowska Lublin-Polonia”, vol. XXVII/2009, s. 134.