skorupiak
skorupiak (język polski) edytuj
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
- (1.1) zool. przedstawiciel podtypu stawonogów, prowadzących w większości wodny tryb życia, posiadających dwugałęziste odnóża (z wyjątkiem pierwszej pary czułków), charakterystyczną budowę stadiów larwalnych i genotyp
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik skorupiak skorupiaki dopełniacz skorupiaka skorupiaków celownik skorupiakowi skorupiakom biernik skorupiaka skorupiaki narzędnik skorupiakiem skorupiakami miejscownik skorupiaku skorupiakach wołacz skorupiaku skorupiaki
- przykłady:
- (1.1) W jaki sposób oddychają skorupiaki?
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. skorupa ż, skorupka ż, skorupnik m, skorupienie n, skorupniak mrz
- czas. skorupieć ndk.
- przym. skorupowy, skorupkowy, skorupiakowy, skorupiasty, skorupowaty, skorupiany
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- Nazwa całego podtypu (a dawniej gromady) zwierząt to forma w liczbie mnogiej: skorupiaki (Crustacea).
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) crustacean
- baskijski: (1.1) krustazeo
- fiński: (1.1) äyriäinen
- francuski: (1.1) crustacé
- hiszpański: (1.1) crustáceo m
- interlingua: (1.1) crustaceo
- łaciński: (1.1) crustaceum n, forma taksonomiczna Crustacea lm
- niemiecki: (1.1) Krebstier n
- rosyjski: (1.1) ракообразное n
- szwedzki: (1.1) skaldjur n
- włoski: (1.1) crustaceo m
- źródła: