skorupa

skorupa (język polski)

skorupy (1.3)

wymowa:

​, IPA: [skɔˈrupa], AS: [skorupa]

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) twarda powłoka, pokrywająca coś z wierzchu

(1.2) zool. twarda osłona pokrywająca ciało niektórych zwierząt, zbudowana z chityny, rogu, kości itp.

(1.3) kawałek rozbitego naczynia ceramicznego

(1.4) reg. pozn. naczynie ceramiczne

(1.5) anat. część mózgowia

odmiana:

(1.1-4)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	skorupa	skorupy
dopełniacz	skorupy	skorup
celownik	skorupie	skorupom
biernik	skorupę	skorupy
narzędnik	skorupą	skorupami
miejscownik	skorupie	skorupach
wołacz	skorupo	skorupy

przykłady:

(1.1) Jak rozbić skorupę kokosa?

(1.2) Skorupa żółwia szylkretowego służyła do wyrobu różnego rodzaju ozdób.

(1.3) Stłukłem wazon, muszę pozbierać skorupy z podłogi.

składnia:

kolokacje:

(1.1) skorupa jaja / orzecha / kokosa • skorupa lodowa • rozbić / rozłupać / rozkruszyć / zmiażdżyć skorupę

(1.2) skorupa żółwia / ślimaka / raka

(1.3) skorupy filiżanki / wazonu / talerza

synonimy:

(1.1) łupina, łuska, powłoka

(1.2) pancerz, karapaks, muszla

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. skorupiak m

zdrobn. skorupka ż

przym. skorupkowy, skorupowy, oskorupiony

związki frazeologiczne:

skorupa ziemska • zamknąć się jak ślimak w skorupie

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) crust, shell; (1.2) shell, hull, carapace; (1.3) broken glass; (1.5) putamen
• bułgarski: (1.1) черупка ż; (1.2) черупка ż; (1.3) чиреп m
• duński: (1.1) skorpe w
• esperanto: (1.1) ŝelo; (1.2) ŝelo
• francuski: (1.1) coquille, coque ż; (1.2) carapace, écaille ż
• hiszpański: (1.1) cáscara ż; (1.2) caparazón m, concha ż
• niemiecki: (1.1) Schale, Kruste ż; (1.2) Schild m; (1.3) Scherbe ż; (1.5) Putamen n
• nowogrecki: (1.1) φλοιός m; (1.2) κέλυφος n, όστρακο n; (1.3) θρύψαλο n, θρύμμα n, τρίμμα n
• ukraiński: (1.1) шкаралупа ż; (1.2) черепашка ż, панцир m; (1.3) черепок m
• włoski: (1.1) guscio m; (1.2) corazza ż

źródła: