skazany (język polski) edytuj

wymowa:
IPA[skaˈzãnɨ], AS[skazãny], zjawiska fonetyczne: nazal.
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) mężczyzna, na którego wydano wyrok skazujący

czasownik, forma fleksyjna

(2.1) imiesłów przymiotnikowy bierny od czasownika: skazać
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Skazanym udzielono ostatniego słowa. Iwanow odpowiedział wyniosłym i pogardliwym milczeniem. Po odpowiedziach innych skazanych przewodniczący oświadczył, wyrok zostanie przesłany gubernatorowi Grecji do zatwierdzenia[1].
(2.1) […] najmniej zadowalająca faza miłości (związek pusty) często trwa dłużej niż wszystkie poprzednie (i bardziej zadowalające) fazy łącznie. Ponieważ trzy pierwsze fazy związku napędzane namiętnością i jej zmianami (a namiętność słabo poddaje się świadomej i dowolnej kontroli tych, którzy przeżywają), zakochanie, romantyczne początki i związek kompletny prawie nieuchronnie skazane na przeminięcie[2].
składnia:
kolokacje:
(2.1) skazany na porażkę / niepowodzenie / śmierć / domysły / zapomnienie
synonimy:
(1.1) skazaniec
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. skazana ż, skazaniec m, skazanie n, skazywanie n
czas. skazać dk., skazywać ndk.
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
(1.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: skazaniec
źródła:
  1. Janusz Przymanowski, Młodym, Krajowa Agencja Wydawnicza, 1989, str. 90.
  2. Bogdan Wojciszke, Psychologia miłości, str. 21.