skaza (język polski) edytuj

wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) widoczna wada na powierzchni przedmiotu
(1.2) negatywna cecha czyjegoś charakteru
(1.3) nieprzyjemny ślad pozostawiony przez przeszłe doświadczenie lub wydarzenie
(1.4) wada, słaba strona czegoś
(1.5) med. nieprawidłowość w funkcjonowaniu narządu
odmiana:
(1.1-5)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.2) wada, przywara
(1.4) wada
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. skażenie n, zakażenie n
czas. skazić dk., skażać ndk., zakazić dk., zakażać ndk.
przym. zakaźny
związki frazeologiczne:
etymologia:
rzecz. odczas. od skazić < pol. s- + kazić < prasł. *kazitiniszczyć, psuć[1]
uwagi:
tłumaczenia:
(1.2) zobacz listę tłumaczeń w haśle: wada
(1.4) zobacz listę tłumaczeń w haśle: wada
źródła:
  1.   Hasło „skaza” w: Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN.

skaza (język wilamowski) edytuj

zapisy w ortografiach alternatywnych:
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) rana
(1.2) skaza, defekt, wada
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła: