siodełko (język polski) edytuj

 
siodełko (1.2)
 
dżdżownica z siodełkiem (1.8)
 
siodełko (1.9)
wymowa:
IPA[ɕɔˈdɛwkɔ], AS[śodeu̯ko], zjawiska fonetyczne: zmięk.
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) zdrobn. od: siodło
(1.2) siedzenie w jednośladach
(1.3) siedzenie w maszynach rolniczych
(1.4) geogr. niewielka przełęcz górska
(1.5) żegl. listwa wzdłuż burty, do osadzania dulek
(1.6) bud. jeden z elementów tworzących sklepienie krzyżowe[1]
(1.7) roln. część uprzęży końskiej[1]
(1.8) zool. obrączkowate zgrubienie nabłonka u skąposzczetów i pijawek[1]
(1.9) muz. żłobiona listewka dająca podporę strunom na gryfie instrumentu strunowego; zob. też siodełko (chordofony) w Wikipedii
odmiana:
(1.1-9)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.5) knaga
(1.6) kozub
(1.8) klitellum
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. siodło n, siodlarnia ż, siodlarstwo n, siodlarz m, siodłanie n, siodełkowiec m
czas. siodłać, osiodłać, rozsiodłać
przym. siodełkowy, siodełkowaty, siodlarski, siodłaty, siodłowaty, siodłowy
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
zob. też siodełko w Wikipedii
tłumaczenia:
(1.1) dla języków nierozróżniających zdrobnień zobacz listę tłumaczeń w haśle: siodło
źródła:
  1. 1,0 1,1 1,2   Hasło „siodełko” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.