scyzoryk (język polski) edytuj

 
scyzoryk (1.1)
wymowa:
IPA[sʦ̑ɨˈzɔrɨk], AS[scyzoryk]
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) składany, krótki nóż, z jednym lub kilkoma ostrzami; zob. też scyzoryk w Wikipedii

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(2.1) pot. żart. o kimś, kto pochodzi z Kieleckiego[1][2]
odmiana:
(1.1)
(2.1)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) nóż
(2.1) Polak
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz.
zdrobn. scyzoryczek m
zgrub. scyzor m
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.1) pol. scyzor + -yk < łac. scissor[3]
(2.1) od (1.1)
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. www.echodnia.eu
  2. swietokrzyskie.org.pl
  3.   Hasło „scyzoryk” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.