schron (język polski) edytuj

 
schron (1.1)
 
schron (1.2)
 
schron (1.3)
 
schron (1.4)
wymowa:
IPA[sxrɔ̃n], AS[sχrõn], zjawiska fonetyczne: nazal.
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) wojsk. rodzaj betonowej budowli obronnej lub ochronnej o przeznaczeniu militarnym; zob. też schron w Wikipedii
(1.2) wojsk. budowla lub pomieszczenie przystosowane do ochrony ludność cywilnej przed bombardowaniem w czasie wojny[1]
(1.3) turyst. rodzaj prowizorycznej, drewnianej budowli służącej jako miejsce chwilowego schronienia dla turystów w górach; zob. też schron turystyczny w Wikipedii
(1.4) geol. rodzaj niewielkiej, płytkiej jaskini o dostępie światła słonecznego
odmiana:
(1.1-4)
przykłady:
(1.1) Obrońcy twierdzy prowadzili ostrzał ze schronów znajdujących się na przedpolu.
(1.2) W czasie zimnej wojny pobudowano wiele schronów przeciwatomowych, po obu stronach żelaznej kurtyny.
(1.3) Na szlaku na Śnieżnik przeczekaliśmy w schronie zimną, jesienną ulewę.
(1.4) Pod wapienną skałą woda deszczowa wypłukała niewielki schron.
składnia:
kolokacje:
(1.1) schron bojowy / amunicyjny / obserwacyjny / medyczny / dowodzenia • schron ciężki / lekki
(1.2) schron przeciwatomowy / przeciwlotniczy
(1.3) schron turystyczny / górski / narciarski
(1.4) schron krasowy / skalny
synonimy:
(1.1) bunkier, fortyfikacja
(1.3) wiata turystyczna, chatka turystyczna
(1.4) schronisko krasowe, schronisko skalne, schronisko podskalne
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. schronienie n, schronisko n, ochrona ż, ochroniarz m, ochronka ż
czas. chronić ndk., schronić dk., ochronić dk., ochraniać ndk.
przym. schronowy, schroniskowy, ochronny
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1.   Hasło „schron” w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.