saneczkarstwo (język polski) edytuj

 
saneczkarstwo (1.1)
wymowa:
IPA[ˌsãnɛʧ̑ˈkarstfɔ], AS[sãnečkarstfo], zjawiska fonetyczne: utr. dźw.nazal.akc. pob.
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) sport. dyscyplina zaliczana do sportów zimowych, polegająca na zjeżdżaniu sankami z toru sztucznego lub naturalnego; zob. też saneczkarstwo w Wikipedii
odmiana:
(1.1) [1]
przykłady:
(1.1) Pierwsze mistrzostwa Polski w saneczkarstwie odbyły się w 1930 roku w Krynicy.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) saneczki, sport saneczkowy
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. sanki nmos, saneczki nmos, sanie nmos, saneczkarz m, saneczkarka ż, sankarz m, sanna ż, sań nmos/ż
przym. saneczkarski, saneczkowy, sankowy, sanny
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
por. bobsleje • skeleton
tłumaczenia:
źródła:
  1.   Hasło „saneczkarstwo” w: Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.