słowotwórczy

słowotwórczy (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌswɔvɔˈtfurʧ̑ɨ], AS: [su̯ovotfurčy], zjawiska fonetyczne: utr. dźw.• akc. pob.

​

znaczenia:

przymiotnik relacyjny

(1.1) odnoszący się do słowotwórstwa, dotyczący budowy słów

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	mos/mzw	mrz	ż	n	mos	nmos
mianownik	słowotwórczy		słowotwórcza	słowotwórcze	słowotwórczy	słowotwórcze
dopełniacz	słowotwórczego		słowotwórczej	słowotwórczego	słowotwórczych
celownik	słowotwórczemu		słowotwórczej	słowotwórczemu	słowotwórczym
biernik	słowotwórczego	słowotwórczy	słowotwórczą	słowotwórcze	słowotwórczych	słowotwórcze
narzędnik	słowotwórczym		słowotwórczą	słowotwórczym	słowotwórczymi
miejscownik	słowotwórczym		słowotwórczej	słowotwórczym	słowotwórczych
wołacz	słowotwórczy		słowotwórcza	słowotwórcze	słowotwórczy	słowotwórcze
nie stopniuje się

przykłady:

(1.1) Złożenie jako metoda słowotwórcza odgrywała w języku dolnołużyckim podrzędną rolę.

składnia:

kolokacje:

(1.1) analiza / cząstka słowotwórcza

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. słowotwórstwo n, słowotwórca m

przysł. słowotwórczo

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. słowo + -twórczy

uwagi:

tłumaczenia:

• białoruski: (1.1) словатворчы
• dolnołużycki: (1.1) słowotworny
• kazachski: (1.1) сөзжасамдық
• rosyjski: (1.1) словообразова́тельный
• słowacki: (1.1) slovotvorný
• ukraiński: (1.1) словотворчий, словотвірний

źródła: