słodycz (język polski) edytuj

wymowa:
IPA[ˈswɔdɨʧ̑], AS[su̯odyč]
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) słodki smak

rzeczownik, rodzaj męski

(2.1) cuk. wyrób cukierniczy o słodkim smaku
odmiana:
(1.1) blm,
(2.1) rzadko w lp
przykłady:
(2.1) To był tylko jeden mały słodycz.
(2.1) Jej córka uwielbia słodycze.
składnia:
kolokacje:
(1.1) słodycz rozpływa się w buzi / na języku / w ustach
(2.1) jeść / uwielbiać słodycze
synonimy:
(1.1) słodkość
antonimy:
(1.1) gorycz, cierpkość
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. słodycze nmos, słodzik m, słodkość ż, słodkości nmos, słodkawość ż, słodzenie n
czas. słodzić ndk., osłodzić dk.
przym. słodki, słodkawy, słodziaśny
przysł. słodko, słodkawo
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła: