słodko (język polski) edytuj

wymowa:
IPA[ˈswɔtkɔ], AS[su̯otko], zjawiska fonetyczne: utr. dźw.
?/i
znaczenia:

przysłówek

(1.1) od: słodki
odmiana:
(1.1) nieodm.; st. wyższy słodziej; st. najwyższy najsłodziej[1]
przykłady:
(1.1) Córeczka Marty i Mariana wygląda naprawdę słodko.
(1.1) Po tym torcie zrobiło mi się bardzo słodko.
składnia:
kolokacje:
(1.1) na słodko
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. słodowanie n, słód m, słodzik m, słodycz ż, słodycze nmos, słodkość ż, słodkości nmos, słodkawość ż, słodzenie n, słodownia ż
czas. słodować, słodzić ndk.
przym. słodki, słodziutki, słodziuteńki, słodkawy, słodziaśny
przysł. słodziutko, słodziuteńko, słodkawo
związki frazeologiczne:
przyjęcie na słodkosłodko się pije, gorzko płaci
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1.   Hasło „słodko” w: Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.