særa

særa (język farerski)

wymowa:

znaczenia:

czasownik

(1.1) ranić, kaleczyć

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

Hasło zaimportowane automatycznie – nie zostało zweryfikowane w wiarygodnych słownikach. Jeśli znasz farerski, kliknij na Edytuj, dokonaj ewentualnych korekt i usuń niniejszy komunikat. Dziękujemy! Listę innych niesprawdzonych haseł w tym języku można znaleźć pod tym linkiem.

særa (język islandzki)

wymowa:

IPA: [ˈsaiːra]

znaczenia:

czasownik przechodni

(1.1) ranić, kaleczyć, zadawać rany

(1.2) ranić, urażać, obrażać

(1.3) strzyc (włosy)

(1.4) zaklinać, wywoływać, przywoływać (używając magii)

czasownik zwrotny

(2.1) zostać rannym

odmiana:

(1) að særa, særði, sært (→ wzór odmiany)

(2.1) að særast, særðist, særst

przykłady:

(1.2) Finnst ykkur allt í lagi að særa tilfinningar mínar svona? (z Internetu) → Czy wydaje wam się to w porządku, kiedy tak ranicie moje uczucia?

(2.1) Enginn særðist alvarlega í skjálftum. → Nikt nie został poważnie ranny w wyniku trzęsienia.

składnia:

kolokacje:

(1.1) að særa e-n (djúpu) sári → zadać komuś (głębokie) rany

(1.3) að láta særa hárið á sér → ostrzyc sobie włosy

(1.4) að særa fram regn → wywoływać deszcz • að særa út úr e-m illa anda → wypędzić z kogoś złe duchy

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. sár, særindi, særing

przym. særanlegur

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1-3, 2.1) st.nord. særa << pragerm. *sairjanan << *sairan (=ból); zob. etym. w sár

uwagi:

źródła: