Wikisłownik

rzeczywistość

rzeczywistość (język polski) edytuj

wymowa:
​?/i, IPA: [ˌʒɛʧ̑ɨˈvʲistɔɕʨ̑], AS: [žečyvʹistość], zjawiska fonetyczne: zmięk.• akc. pob.
​?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) prawda, prawdziwość; coś, co wydarzyło się (istnieje) naprawdę; obiektywnie
(1.2) realistyczność, świat realny
odmiana:
(1.1-2)
 
przypadekliczba pojedynczaliczba mnoga
mianownikrzeczywistośćrzeczywistości
dopełniaczrzeczywistościrzeczywistości
celownikrzeczywistościrzeczywistościom
biernikrzeczywistośćrzeczywistości
narzędnikrzeczywistościąrzeczywistościami
miejscownikrzeczywistościrzeczywistościach
wołaczrzeczywistościrzeczywistości
przykłady:
(1.1) W rzeczywistości jesteśmy tylko zwykłymi ludźmi, choć zawsze możemy pomarzyć, że będziemy milionerami.
składnia:
kolokacje:
(1.1) szara rzeczywistość
(1.2) alternatywna rzeczywistość
synonimy:
antonimy:
(1.1) fantazja, fikcja, sen, wymysł
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. rzecz ż
czas. urzeczywistniać
przym. rzeczywisty
przysł. rzeczywiście
partyk. rzeczywiście
związki frazeologiczne:
w rzeczywistości • oderwać się od rzeczywistości
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=rzeczywistość&oldid=8297744”