rzeźnia (język polski) edytuj

 
rzeźnia (1.1)
 
rzeźnia (1.3)
wymowa:
IPA[ˈʒɛʑɲa], ASeźńa], zjawiska fonetyczne: zmięk.-ni…, ?/i
podział przy przenoszeniu wyrazu: rzeź•nia[1]
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) miejsce, gdzie zabija się zwierzęta dla celów spożywczych, sprawia tusze i dzieli mięso; zob. też rzeźnia w Wikipedii
(1.2) pot. przen. akt masowego, okrutnego zabijania[2]
(1.3) daw. jatki, w których sprzedaje się mięso[3]
(1.4) daw. rynna, którą spuszcza się drewno z gór na nizinę[3]
odmiana:
(1.1-4)
przykłady:
(1.1) Dopóki będą istniały rzeźnie, będą istniały i pola bitew.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) ubojnia; daw. szlachtuz, kutlof, rzezalnia, rzeźnica
(1.2) rzeź, pogrom, masakra
(1.3) sklep mięsny; mięso-wędliny; daw. jatki
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. rzeź ż, rzeźnik m, rzeźniczka ż, rzeźniczyna ż, rzeźnictwo n, rzezanie n, obrzezanie n, rzezalnia ż, rzeźnica ż, rzeźniczanka ż, rzeźność ż, obrzezaniec mos, obrzezek mrz, obrzezywanie n, porzezanie n, rzez mrz, rzezactwo n, rzezacz mos, rzezak mos/mrz
czas. porzezać, obrzezywać, rzezać ndk., obrzezać dk.
przym. rzeźny, rzeźniczy, rzeźnicki, rzeźniany
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.1) pol. rzezać + -nia[3]
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Hasło „rzeźnia” w: Wielki słownik ortograficzno-fleksyjny, red. Jerzy Podracki, Horyzont, Warszawa 2001, ISBN 83-7311-161-1, s. 1164.
  2.   Hasło „rzeźnia” w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  3. 3,0 3,1 3,2   Słownik języka polskiego, red. Jan Karłowicz, Adam Kryński, Władysław Niedźwiedzki, t. V: Próba-R, Warszawa 1900–1927, s. 819.
  4. Scheer, T, Variation is in the lexicon: yer-based and epenthetic vowel-zero alternations in Polish. Sound, Structure and Sense. Studies in Memory of Edmund Gussmann, Lublin 2012, Wydawnictwo KUL.