rytualny
rytualny (język polski) edytuj
- wymowa:
- IPA: [ˌrɨtuˈwalnɨ], AS: [rytuu̯alny], zjawiska fonetyczne: epenteza ł • akc. pob.
- znaczenia:
przymiotnik relacyjny
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik rytualny rytualna rytualne rytualni rytualne dopełniacz rytualnego rytualnej rytualnego rytualnych celownik rytualnemu rytualnej rytualnemu rytualnym biernik rytualnego rytualny rytualną rytualne rytualnych rytualne narzędnik rytualnym rytualną rytualnym rytualnymi miejscownik rytualnym rytualnej rytualnym rytualnych wołacz rytualny rytualna rytualne rytualni rytualne nie stopniuje się
- przykłady:
- (1.1) Minister podał też, że szacunkowa wartość sprzedaży mięsa z uboju rytualnego to 1,2-1,5 mld zł, czyli – jak mówił – to znacząca produkcja[1].
- (1.1) W 1736 o popełnienie mordu rytualnego zostali posądzeni starozakonni z Poznania[2].
- (1.1) Picie rakii ma na Bałkanach często znaczenie rytualne[3].
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) cel / mord / rzezak rytualny • ubój rytualny
- synonimy:
- (1.1) obrzędowy
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. ryt mrz, rytuał mrz, rytualizm mrz, rytualista mos
- przym. birytualny, rytualistyczny
- przysł. rytualnie
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) ritual
- arabski: (1.1) شعائري
- białoruski: (1.1) рытуальны
- bułgarski: (1.1) ритуален
- czeski: (1.1) rituální
- francuski: (1.1) rituel
- gruziński: (1.1) რიტუალური
- hebrajski: (1.1) פלחן
- hiszpański: (1.1) ritual
- kataloński: (1.1) ritual
- łaciński: (1.1) ritualis
- łotewski: (1.1) rituāls
- niemiecki: (1.1) rituell
- norweski (bokmål): (1.1) rituell
- norweski (nynorsk): (1.1) rituell
- nowogrecki: (1.1) τελετουργικός
- perski: (1.1) رسمی (rasmī)
- portugalski: (1.1) ritual, ritualístico
- rosyjski: (1.1) ритуа́льный
- słowacki: (1.1) rituálny
- szwedzki: (1.1) rituell
- węgierski: (1.1) rituális
- włoski: (1.1) rituale
- źródła: