rozstrzygać (język polski) edytuj

wymowa:
?/i
znaczenia:

czasownik przechodni niedokonany (dk. rozstrzygnąć)

(1.1) podejmować ostateczną decyzję po etapie rozważań

czasownik zwrotny niedokonany rozstrzygać się (dk. rozstrzygnąć się)

(2.1) ulegać rozstrzyganiu
odmiana:
przykłady:
(1.1) Sądem szlacheckim był również sąd podkomorski, rozstrzygający spory graniczne między posiadaczami gruntów[1].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) decydować, przesądzać, rozsądzać, sądzić, sędziować, zasądzać
(2.1) decydować się
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. rozstrzyganie/rozstrzygnięcie, rozstrzygający
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Andrzej Chwalba (red.), Obyczaje w Polsce: od średniowiecza do czasów współczesnych, 2005, Narodowy Korpus Języka Polskiego.