rozdarcie

rozdarcie (język polski)

rozdarcia (1.2)

wymowa:

IPA: [rɔzˈdarʲʨ̑ɛ], AS: [rozdarʹće], zjawiska fonetyczne: zmięk.

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) rzecz. odczas. od rozedrzeć

(1.2) miejsce, w którym coś rozdarło się

(1.3) przen. stan wewnętrznego skłócenia

odmiana:

(1.1) blm,

 

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	rozdarcie
dopełniacz	rozdarcia
celownik	rozdarciu
biernik	rozdarcie
narzędnik	rozdarciem
miejscownik	rozdarciu
wołacz	rozdarcie

(1.2-3)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	rozdarcie	rozdarcia
dopełniacz	rozdarcia	rozdarć
celownik	rozdarciu	rozdarciom
biernik	rozdarcie	rozdarcia
narzędnik	rozdarciem	rozdarciami
miejscownik	rozdarciu	rozdarciach
wołacz	rozdarcie	rozdarcia

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. darcie n, dodarcie n, dodzieranie n, naddarcie n, naddzieranie n, nadarcie n, podarcie n, przedarcie n, przedzieranie n, rozdzieranie n, udarcie n, udzieranie n, wydarcie n, wydzieranie n, zdarcie n, zdzieranie n

czas. drzeć ndk., dodrzeć dk., dodzierać ndk., nadedrzeć dk., naddzierać ndk., nadrzeć dk., podrzeć dk., przedrzeć dk., przedzierać ndk., rozedrzeć dk., rozdzierać ndk., udrzeć dk., udzierać ndk., wydrzeć dk., wydzierać ndk., zedrzeć dk., zdzierać ndk.

przym. rozdarty

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.2) rip
• kataloński: (1.2) esvoranc m
• rosyjski: (1.2) разрыв m

źródła: