robactwo

robactwo (język polski)

robactwo (1.1)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) ogół bezkręgowców budzących odrazę, zwłaszcza pasożytów i szkodników

(1.2) gw. (Mazury) drób

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	robactwo	robactwa
dopełniacz	robactwa	robactw
celownik	robactwu	robactwom
biernik	robactwo	robactwa
narzędnik	robactwem	robactwami
miejscownik	robactwie	robactwach
wołacz	robactwo	robactwa

przykłady:

(1.1) Właściciel zapewniał, że w domu nie ma żadnego robactwa.

(1.1) Smród, zalane ściany i sufity, robactwo – takie „atrakcje” zapewnia sąsiadom ta pani.

(1.1) Posmarowałem bydło octem, żeby chronić je przed robactwem.

składnia:

kolokacje:

(1.1) robactwo pełza / wypełza / lęgnie się / roi się / opanowuje • środek / specyfik / płyn / trutka na robactwo • plugawe robactwo

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. robak m, robaczek m, robaczywienie n, robal mzw

czas. robaczywieć ndk.

przym. robaczy, robaczywy

związki frazeologiczne:

jak robactwo na świeżego trupa

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

(1.2) zobacz listę tłumaczeń w haśle: drób

• esperanto: (1.1) fiinsektoj
• hiszpański: (1.1) bichejos m, gusanos m/insectos repelentes, gusanerío m
• niemiecki: (1.1) Ungeziefer n
• wilamowski: (1.1) gywiym n, vjȳmiḱ n, wiym n

źródła: