reyking

reyking (język islandzki)

reyking (1.2)

wymowa:

IPA: [ˈreiːcʰiŋ]

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) kulin. wędzenie

(1.2) lm palenie (tytoniu)

odmiana:

(1.1-2) lp reyking, ~u, ~u, ~ar (~in, ~una, ~unni, ~arinnar); lm ~ar, ~ar, ~um, ~a (~arnar, ~arnar, ~unum, ~anna)

przykłady:

(1.1) Reyking er aðferð til að varðveita mat með því að láta hann standa í reyk í lokuðu rými. → Wędzenie jest metodą konserwacji żywności poprzez poddawanie jej działaniu dymu w zamkniętym pomieszczeniu.

(1.2) Reykingar bannaðar! → Palenie wzbronione!

(1.2) Margir verða fyrir óbeintum reykingum. → Wielu ludzi to bierni palacze.

składnia:

kolokacje:

(1.1) kaldreyking, heitreyking → wędzenie zimne, ciepłe

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. reykur

czas. reykja

związki frazeologiczne:

etymologia:

rzeczownik utworzony od czasownika reykja

uwagi:

źródła: