pustynnienie

pustynnienie (język polski)

pustynnienie (1.1)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) geol. zjawisko zamieniania się jakiegoś obszaru w pustynię; zob. też pustynnienie w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	pustynnienie	pustynnienia
dopełniacz	pustynnienia	pustynnień
celownik	pustynnieniu	pustynnieniom
biernik	pustynnienie	pustynnienia
narzędnik	pustynnieniem	pustynnieniami
miejscownik	pustynnieniu	pustynnieniach
wołacz	pustynnienie	pustynnienia

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) dezertyfikacja

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. pustynność ż, pustynia ż, pustkowie n, puszcza ż, pustynnik m, pustelnik m, pustelnia ż, pustka ż

czas. spustynnieć, pustynnieć ndk., pustoszyć ndk., spustoszyć dk.

przym. pustynny, pusty, pustelniczy, puszczański, pustawy

przysł. pusto, pustawo, pustelniczo, pustynnie

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

(1.1) por. stepowienie

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) desertification
• baskijski: (1.1) desertifikazio, basamortutze
• białoruski: (1.1) апустыньванне n, дезертификация ż
• bośniacki: (1.1) dezertifikacija ż
• bułgarski: (1.1) опустиняване n
• czeski: (1.1) dezertifikace ż
• esperanto: (1.1) dezertiĝado
• fiński: (1.1) aavikoituminen
• francuski: (1.1) désertification ż
• hiszpański: (1.1) desertificación ż, desertización ż
• kataloński: (1.1) desertització ż
• łaciński: (1.1) eremopoesis
• niderlandzki: (1.1) verwoestijning
• niemiecki: (1.1) Desertifikation ż, Verwüstung ż, Wüstenbildung ż
• nowogrecki: (1.1) ερημοποίηση
• portugalski: (1.1) desertificação ż
• rosyjski: (1.1) опустынивание n
• szwedzki: (1.1) ökenspridning
• turecki: (1.1) çölleşme
• węgierski: (1.1) elsivatagosodás
• włoski: (1.1) desertificazione ż

źródła: