psychopatka

psychopatka (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌpsɨxɔˈpatka], AS: [psyχopatka], zjawiska fonetyczne: akc. pob.

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) med. psych. kobieta cierpiąca na psychopatię

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	psychopatka	psychopatki
dopełniacz	psychopatki	psychopatek
celownik	psychopatce	psychopatkom
biernik	psychopatkę	psychopatki
narzędnik	psychopatką	psychopatkami
miejscownik	psychopatce	psychopatkach
wołacz	psychopatko	psychopatki

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. psychopatia ż

forma męska psychopata m

przym. psychopatyczny

przysł. psychopatycznie

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1) forma żeńska od pol. psychopata

uwagi:

tłumaczenia:

(1.1) dla języków niewyróżniających tu formy żeńskiej zobacz listę tłumaczeń w haśle: psychopata

• białoruski: (1.1) псіхапатка ż
• hiszpański: (1.1) psicópata m ż
• rosyjski: (1.1) психопатка ż
• słowacki: (1.1) psychopatka ż
• ukraiński: (1.1) психопатка ż

źródła:

psychopatka (język słowacki)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) med. psych. psychopatka

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. psychopatia ż

forma męska psychopat m

przym. psychopatický

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: