przydatność

przydatność (język polski)

wymowa:

IPA: [pʃɨˈdatnɔɕʨ̑], AS: [pšydatność], zjawiska fonetyczne: utr. dźw.

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) posiadanie zastosowania; cecha czegoś, co jest przydatne

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	przydatność
dopełniacz	przydatności
celownik	przydatności
biernik	przydatność
narzędnik	przydatnością
miejscownik	przydatności
wołacz	przydatności

przykłady:

(1.1) Przydatność jest jedną z podstawowych cech sprzętu.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) użyteczność

antonimy:

(1.1) zbędność

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

czas. przydawać się (przydać się)

przym. przydatny

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) usefulness, helpfulness, aptitude
• arabski: (1.1) نفع
• białoruski: (1.1) прыдатнасць ż, прыгоднасць ż, годнасць ż
• hiszpański: (1.1) utilidad ż
• interlingua: (1.1) applicabilitate
• kataloński: (1.1) conveniència ż
• niemiecki: (1.1) Brauchbarkeit ż, Nützlichkeit ż, Eignung ż
• nowogrecki: (1.1) χρησιμότητα ż, ωφελιμότητα ż
• szwedzki: (1.1) användbarhet w
• ukraiński: (1.1) придатність ż

źródła: