przestępczyni (język polski) edytuj

wymowa:
IPA[ˌpʃɛstɛ̃mpˈʧ̑ɨ̃ɲi], AS[pšestẽmpčńi], zjawiska fonetyczne: zmięk.utr. dźw.nazal.asynch. ę akc. pob. ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) praw. kobieta, która popełniła przestępstwo
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Policja aresztowała groźną przestępczynię.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
(1.1) aferzystka, kryminalistka, łapówkarka, oszustka, przemytniczka, szantażystka, terrorystka, zabójczyni, zamachowczyni, zbrodniarka, złodziejka, stalkerka, włamywaczka
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. przestępczość ż, przestępstwo n
forma męska przestępca m
przym. przestępczy
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. przestępca + -yni
uwagi:
tłumaczenia:
(1.1) dla języków niewyróżniających tu formy żeńskiej zobacz listę tłumaczeń w haśle: przestępca
źródła: