przekupka (język polski) edytuj

wymowa:
IPA[pʃɛˈkupka], AS[pšekupka], zjawiska fonetyczne: utr. dźw. ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) pot. kobieta zajmująca się drobnym handlem
(1.2) pot. przen. głośna i kłótliwa kobieta
odmiana:
(1.1-2)
przykłady:
(1.1) Przekupka głośno wykłócała się z klientem.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) handlarka, straganiarka
(1.2) kumoszka, szczekaczka
antonimy:
hiperonimy:
(1.2) plotkarka, gaduła
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. przekup m, przekupstwo n, przekupność ż, przekupywanie n, przekupienie n
forma męska przekupień m, przekupnik m
zgrub. przekupa ż
czas. przekupywać ndk., przekupić dk.
przym. przekupny
związki frazeologiczne:
trajkotać jak przekupka
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła: