przekątna

przekątna (język polski)

wymowa:

IPA: [pʃɛˈkɔ̃ntna], AS: [pšekõntna], zjawiska fonetyczne: utr. dźw.• nazal.• asynch. ą  ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) geom. odcinek łączący dwa wierzchołki wielokąta lub wielościanu, nieleżące na jego jednym boku lub ścianie i znajdujące się całkowicie wewnątrz tego wielokąta lub wielościanu

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	przekątna	przekątne
dopełniacz	przekątnej	przekątnych
celownik	przekątnej	przekątnym
biernik	przekątną	przekątne
narzędnik	przekątną	przekątnymi
miejscownik	przekątnej	przekątnych
wołacz	przekątno	przekątne

przykłady:

(1.1) Równoległobok to czworokąt, w którym przekątne przecinają się nawzajem na połowy.

składnia:

kolokacje:

(1.1) przekątna kwadratu / prostokąta / sześcianu /…

synonimy:

(1.1) diagonalna

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1) od kąt, prze- (por. przecinać), "linia, która przecina kąty"

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) diagonal
• baskijski: (1.1) diagonal
• białoruski: (1.1) дыяганаль ż
• białoruski (taraszkiewica): (1.1) укосьніца ż
• bułgarski: (1.1) диагонал m
• francuski: (1.1) diagonale ż
• hiszpański: (1.1) diagonal ż
• jidysz: (1.1) דיאַגאָנאַל m (djagonal), אַלכסון m (alachsn)
• niemiecki: (1.1) Diagonale ż
• nowogrecki: (1.1) διαγώνιος ż, διαγώνια ż
• rosyjski: (1.1) диагональ ż
• ukraiński: (1.1) діагональ ż
• węgierski: (1.1) átló

źródła: