przekór (język polski) edytuj

wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) przest. przekora[1]
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Łudzić się nie ma co; cała arystokracya przekorem stoi do Piemontu.[2] (sic!)
składnia:
kolokacje:
(1.1) na przekórz przekorem • stać przekorem
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. przekora ż, przekorność ż
przym. przekorny
przysł. przekornie
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
(1.1) współcześnie wyłącznie w wyrażeniu „na przekór
tłumaczenia:
(1.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: przekora
źródła:
  1.   Hasło „przekór” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2. „Gazeta Lwowska”, 1861, s. 869