prostytutka
prostytutka (język polski) edytuj
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) książk.[1] kobieta świadcząca usługi seksualne
- (1.2) przen. pejor. człowiek sprzedajny, który dla własnych korzyści zdradza innych lub postępuje niegodziwie i oportunistycznie
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik prostytutka prostytutki dopełniacz prostytutki prostytutek celownik prostytutce prostytutkom biernik prostytutkę prostytutki narzędnik prostytutką prostytutkami miejscownik prostytutce prostytutkach wołacz prostytutko prostytutki
- przykłady:
- (1.1) Pod latarnią stała prostytutka.
- (1.1) Nie są wyjątkami wypadki zaczepiania młodych dziewcząt w parkach lub wręcz na ulicy przez patrole MO z żądaniem, aby udowodniły, że nie są prostytutkami[2].
- (1.2) Wszyscy artyści to prostytutki![3]
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) męska prostytutka
- (1.2) polityczna prostytutka
- synonimy:
- (1.1) przest. nierządnica, ladacznica, rozpustnica, ulicznica, kokota, metresa, dragonka, dziewica publiczna, narożnica; reg. bandoska; iron. książk. peryfr. córa Koryntu; eufem. kobieta lekkich obyczajów, panienka, wszetecznica Babilońska, ssak leśny, profesjonalistka; posp. wywłoka, lafirynda; więz. ćma; wulg. dziwka, kurwa, szmata, zdzira; środ. alejówka, bajzelówka, bramówka, burdelówa, byziówka, chawira, chodnikówka, cwajnoska, cyginciara, cynades, cyngwajsówka, dobrzedziałka, druciara, dupodajka, dzyndzelocha, dżunglara, kuna, parówa; daw. dziewka wszeteczna, gamratka
- (1.2) oportunista, konformista; wulg. kurwa
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) profesja
- hiponimy:
- (1.1) arabeska, braminka, dewizówka, gruzinka[4], hipisznica, hotelówa, iwonka[5], lokalówka[5], mewka[5], rosówka[4], syrenka[5], tirówka
- holonimy:
- (1.1) dom publiczny, burdel, zamtuz, seksbiznes, dzielnica czerwonych latarni
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. prostytucja ż, prostytuowanie n, sprostytuowanie n
- czas. prostytuować ndk., sprostytuować dk.
- przym. prostytucyjny
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- (1.1) ang. prostitute < franc. prostituée < łac. prostituta[6], utworzone od łac. prostituere → wystawiać (siebie) na sprzedaż (dosł. stać przed miejscem), złożenie słów łac. pro- + statuere → przed + miejsce[7]
- uwagi:
- (1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Zawody
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) prostitute, sex worker, working girl
- arabski: (1.1) بنت الهوى, بائعة الهوى, زانية, مومسة, عاهرة, مومس, بغي
- baskijski: (1.1) prostituta
- białoruski: (1.1) прастытутка ż; (1.2) прастытутка ż
- chiński standardowy: (1.1) 鸡 (jī)
- dolnołużycki: (1.1) prostitutka ż
- duński: (1.1) prostitueret w
- esperanto: (1.1) amoristino, amovendistino, prostituitino
- fiński: (1.1) prostituoitu
- francuski: (1.1) prostituée ż
- hiszpański: (1.1) prostituta ż
- interlingua: (1.1) meretrice
- islandzki: (1.1) gleðikona ż, skækja ż, vændiskona ż
- jidysz: (1.1) פּראָסטיטוטקע ż (prostitutke)
- łaciński: (1.1) meretrix ż, lupa ż
- łotewski: (1.1) prostitūta ż
- nahuatl: (1.1) ahuiani
- niemiecki: (1.1) Prostituierte ż
- nowogrecki: (1.1) πόρνη ż
- rosyjski: (1.1) проститутка ż; (1.2) проститутка ż
- szwedzki: (1.1) prostituerad (kvinna) w
- ukraiński: (1.1) проститутка ż; (1.2) проститутка ż
- węgierski: (1.1) prostituált; (1.2) prostituált
- włoski: (1.1) prostituta ż
- źródła:
- ↑
Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.
- ↑ Teodor Krzysztof Toeplitz, Mój wybór. Rzeczy mniejsze, 1998, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
- ↑ Kazik, Na żywo, ale w studio, 1994
- ↑ 4,0 4,1 Anna Dobrowolska, Problem, którego miało nie być. Język milicyjnych dokumentów poświęconych prostytucji w latach 1956–1969, „Polska 1944/45–1989. Studia i Materiały” XV/2017, s. 231.
- ↑ 5,0 5,1 5,2 5,3 Anna Dobrowolska, Problem, którego miało nie być. Język milicyjnych dokumentów poświęconych prostytucji w latach 1956–1969, „Polska 1944/45–1989. Studia i Materiały” XV/2017, s. 232.
- ↑ Hasło „prostytutka” w: Słownik wyrazów obcych, Wydawnictwo Naukowe PWN, wyd. 1995 i nn.
- ↑ Hasło „prostitute” w: The Concise Oxford Dictionary of Current English, Eighth Edition, Oxford University Press, 1990.
