pracoholizm (język polski) edytuj

wymowa:
IPA[ˌpraʦ̑ɔˈxɔlʲism̥], AS[pracoχolʹism̦], zjawiska fonetyczne: zmięk.wygł.akc. pob. ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) psych. socjol. uzależnienie od wykonywania pracy; zob. też pracoholizm w Wikipedii
odmiana:
(1.1)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) uzależnienie
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. pracoholik m, pracoholiczka ż
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. 1,0 1,1 Należy do grupy rzeczowników, w których końcówkę zapisywaną w Ms. i W. lp jako „-zmie” wymawia się alternatywnie jako „-zmie” albo „-źmie”.