prącie

prącie (język polski)

prącie osła (1.1)

wymowa:

IPA: [ˈprɔ̃ɲʨ̑ɛ], AS: [prõńće], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• asynch. ą  ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) anat. męski narząd kopulacyjny

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	prącie	prącia
dopełniacz	prącia	prąci
celownik	prąciu	prąciom
biernik	prącie	prącia
narzędnik	prąciem	prąciami
miejscownik	prąciu	prąciach
wołacz	prącie	prącia

przykłady:

(1.1) Czy złamane prącie można z powrotem przyszyć?

składnia:

kolokacje:

(1.1) kość prącia • rak prącia • złamanie prącia

synonimy:

(1.1) penis, fallus, członek (męski), pot. ptaszek, siusiak, kuśka, wacek, mały; rub. pindol, ptak, konik; wulg. kutas, chuj, fiut, koń, pała, kapucyn

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. prąciowy

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

(1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Części ciała

tłumaczenia:

(1.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: penis

źródła: