pozew

pozew (język polski)

wymowa:

IPA: [ˈpɔzɛf], AS: [pozef], zjawiska fonetyczne: wygł. ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) praw. pismo procesowe wszczynające proces cywilny, zawierające żądanie oraz uzasadnienie przytaczające okoliczności faktyczne na poparcie powództwa; zob. też pozew w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	pozew	pozwy
dopełniacz	pozwu	pozwów
celownik	pozwowi	pozwom
biernik	pozew	pozwy
narzędnik	pozwem	pozwami
miejscownik	pozwie	pozwach
wołacz	pozwie	pozwy

przykłady:

(1.1) Sąd odrzucił pozew bez rozprawy, ponieważ uznał, że droga sądowa jest niedopuszczalna.

składnia:

kolokacje:

(1.1) pozew grupowy / rozwodowy / zbiorowy • pozew o alimenty / błąd w sztuce lekarskiej / bezpodstawne wzbogacenie / dyskryminację / eksmisję / mobbing / nakaz zapłaty / naprawienie szkody / naruszenie posiadania / odszkodowanie / ochronę dóbr osobistych / przywrócenie do pracy / rozwód / spadek / ustalenie ojcostwa / zapłatę / zaprzeczenie ojcostwa / zachowek • odrzucić / oddalić / uwzględnić pozew • napisać / sporządzić / wnieść / złożyć / doręczyć / cofnąć pozew • cofnięcie / wzór pozwu

synonimy:

antonimy:

(1.1) kontrpozew

hiperonimy:

(1.1) pismo procesowe

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. pozwanie dk., pozywanie ndk., pozwany m, pozwana ż, powództwo n, pozewne n

czas. nazywać, pozywać ndk., pozwać dk.

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) claim, suit
• duński: (1.1) søgsmål n
• francuski: (1.1) demande ż
• hiszpański: (1.1) demanda ż
• kaszubski: (1.1) pòzéw m
• litewski: (1.1) skundas m
• nowogrecki: (1.1) αγωγή ż
• rosyjski: (1.1) иск m
• ukraiński: (1.1) позов m

źródła: