powiew

powiew (język polski)

wymowa:

IPA: [ˈpɔvʲjɛf], AS: [povʹi ̯ef], zjawiska fonetyczne: zmięk.• wygł.• i → j  ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) łagodny ruch powietrza; zob. też powiew w Wikipedii

(1.2) przen. objaw zmian w (na ogół pozytywnym) kierunku

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	powiew	powiewy
dopełniacz	powiewu	powiewów
celownik	powiewowi	powiewom
biernik	powiew	powiewy
narzędnik	powiewem	powiewami
miejscownik	powiewie	powiewach
wołacz	powiewie	powiewy

przykłady:

(1.1) Na twarzy poczułem lekki powiew wiatru.

składnia:

kolokacje:

(1.1) powiew wiatru

(1.2) powiew wolności / nadziei

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. powiewność ż, powiewanie n, powianie n, wiew mrz

czas. powiewać ndk., powiać dk.

przym. powiewny

przysł. powiewnie

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) puff; (1.2) atmosphere
• karaimski: (1.1) йэль
• wilamowski: (1.1) łöft ż

źródła: