Wikisłownik

powietrzny

powietrzny (język polski) edytuj

wymowa:
IPA: [pɔˈvʲjɛṭʃnɨ], AS: [povʹi ̯eṭšny], zjawiska fonetyczne: zmięk.• utr. dźw.• udziąs.• i → j  ​?/i
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) związany z powietrzem, dotyczący powietrza
(1.2) taki, który odbywa się w powietrzu, na pewnej wysokości
odmiana:
(1.1-2)
 
przypadekliczba pojedynczaliczba mnoga
mos/mzwmrzżnmosnmos
mianownikpowietrznypowietrznapowietrznepowietrznipowietrzne
dopełniaczpowietrznegopowietrznejpowietrznegopowietrznych
celownikpowietrznemupowietrznejpowietrznemupowietrznym
biernikpowietrznegopowietrznypowietrznąpowietrznepowietrznychpowietrzne
narzędnikpowietrznympowietrznąpowietrznympowietrznymi
miejscownikpowietrznympowietrznejpowietrznympowietrznych
wołaczpowietrznypowietrznapowietrznepowietrznipowietrzne
 nie stopniuje się
przykłady:
składnia:
kolokacje:
(1.1) poduszka powietrzna, obszar powietrzny • trąba powietrzna • front powietrzny • perspektywa powietrzna
(1.2) bitwa powietrzna • most powietrzny • siły powietrzne • powietrznodesantowy
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. powietrze n, powietrznik m, powietrzność ż
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. powietrze + -ny
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=powietrzny&oldid=8204683”