powierzchowność (język polski) edytuj

wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) cecha tego, co powierzchowne; cecha tych, którzy powierzchowni
(1.2) wygląd zewnętrzny człowieka[1]
odmiana:
(1.1-2)
przykłady:
(1.2) Prawda, że my obydwa tylko z teorji znamy kobiety, przecież ja zacząłem nie ufać tym wszystkim powierzchownościom, któremi ta panienka potrafi obudzać i utrzymać pasją.[2] (sic!)
składnia:
(1.1) powierzchowność + D.
kolokacje:
synonimy:
(1.1) pobieżność, zdawkowość, niedokładność
(1.2) aparycja, prezencja, wygląd
antonimy:
(1.2) wnętrze
hiperonimy:
(1.1) cecha
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. powierzchnia ż
przym. powierzchowny, powierzchniowy
przysł. powierzchownie
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.1) pol. powierzchowny + -ość
uwagi:
Liczba mnoga w tabeli odmiany została podana za Słownikiem gramatycznym języka polskiego[3]. Inne słowniki (np.: Uniwersalny słownik języka polskiego[4]) odnotowują, że rzeczownik ten nie tworzy liczby mnogiej.
tłumaczenia:
źródła:
  1.   Hasło „powierzchowność” w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2. Korespondencja Jana Śniadeckiego, t. 2 Listy z Krakowa, red. Henryk Barycz, Zakład Narodowy im. Ossolińskich, Wrocław 1954, s. 204
  3.   Hasło „powierzchowność” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.
  4.   Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.