postnik (język polski) edytuj

wymowa:
[uwaga 1] IPA[ˈpɔstʲɲik], AS[postʹńik], zjawiska fonetyczne: zmięk.
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) st.pol. osoba, która przestrzega postu[1]
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. poszczenie n, post
czas. pościć
przym. postny
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. post + -nik
uwagi:
  1. jeśli nie zaznaczono inaczej, jest to wersja odpowiadająca współczesnym standardom języka ogólnopolskiego
tłumaczenia:
źródła:
  1. Zenon Klemensiewicz, Historia języka polskiego, PWN, Warszawa 2002, s. 306.