postępowanie

postępowanie (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌpɔstɛ̃mpɔˈvãɲɛ], AS: [postẽmpovãńe], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• asynch. ę • -ni…• akc. pob. ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) określony prawem uporządkowany ciąg czynności urzędowych organu wykonującego zadania publiczne (sądu, administracji, prawodawcy)

(1.2) rzecz. odczas. od postępować

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	postępowanie	postępowania
dopełniacz	postępowania	postępowań
celownik	postępowaniu	postępowaniom
biernik	postępowanie	postępowania
narzędnik	postępowaniem	postępowaniami
miejscownik	postępowaniu	postępowaniach
wołacz	postępowanie	postępowania

przykłady:

(1.1) Sąd przyjął w postępowaniu za dowód testament zmarłego.

(1.1) Burmistrz wszczął postępowanie administracyjne w zakresie ustalenia warunków zabudowy.

(1.2) Jego postępowanie jest karygodne.

(1.2) Postępowanie dyrektora wobec mnie było niesprawiedliwe. Nie powinien dawać mi nagany za krytykę przełożonego.

składnia:

kolokacje:

(1.1) postępowanie dyscyplinarne • postępowanie nakazowe • postępowanie pojednawcze • postępowanie sporne • jawność postępowania • postępowanie procesowe / nieprocesowe • postępowanie administracyjne / antymonopolowe / cywilne / egzekucyjne / jurysdykcyjne / karne / legislacyjne / lustracyjne / mediacyjne / mandatowe / odwoławcze / upominawcze / upadłościowe / skarbowe • postępowanie w sprawach nieletnich / wykroczeń • wszcząć / zawiesić / umorzyć / zakończyć / podjąć / wznowić postępowanie • tok postępowania

synonimy:

(1.1) procedura, proces

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. postęp m, postępek m, postępy nmos, postępowość ż, postępowiec m, postąpienie n

czas. postępować ndk., postąpić dk.

przym. postępowy

przysł. postępowo

związki frazeologiczne:

etymologia:

od postępować → czynić; postępujący → idący naprzód

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) procedure; (1.2) conduct
• arabski: (1.2) مأخذ
• duński: (1.1) behandling w
• esperanto: (1.2) kondutado
• francuski: (1.1) procédé m, procédure ż; (1.2) conduite ż, comportement m
• hiszpański: (1.1) procedimiento m, proceso m, actuación ż; (1.2) comportamiento m, conducta ż
• islandzki: (1.1) aðferð ż
• kaszubski: (1.1) pòstãpòwanié n
• łaciński: (1.1) mos
• niderlandzki: (1.1) procedure ż; (1.2) gedrag n
• niemiecki: (1.1) Verfahren n; (1.2) Verhalten n, Verhaltung ż
• nowogrecki: (1.1) διαδικασία ż, δικονομία ż; (1.2) συμπεριφορά, διαγωγή ż
• rosyjski: (1.1) процесс m, производство n, судопроизводство n судебная процедура ż
• szwedzki: (1.1) procedur w
• ukraiński: (1.1) судочинство n; (1.2) поведінка ż

źródła: