posługa

posługa (język polski)

udzielanie posługi (1.4)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) przest. wykonanie jakiejś czynności w służbie dla kogoś, okazanie pomocy, obsłużenie kogoś

(1.2) daw. osoba usłużna, pomocna komuś dla jakiegoś dzieła

(1.3) daw. zrobienie czegoś wartościowego dla sprawy, dla idei

(1.4) kośc. w Kościele urząd powierzany wiernemu świeckiemu dla wypełnienia określonych zadań, przede wszystkim podczas liturgii lub w związku z nią; zob. też posługa w Wikipedii

odmiana:

(1.1-4)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	posługa	posługi
dopełniacz	posługi	posług
celownik	posłudze	posługom
biernik	posługę	posługi
narzędnik	posługą	posługami
miejscownik	posłudze	posługach
wołacz	posługo	posługi

przykłady:

(1.1) Przeznaczali ją do najgorszych posług, ale się nie poddawała.

(1.2) Wnuczka stała się jej niezbędną posługą, robiła sprawunki i przynosiła węgiel.

(1.3) Siedząc w młodości nad książkami, oddał posługę swoim obecnym pacjentom.

(1.4) Klerycy przyjęli posługę akolitatu z rąk prowincjała.

składnia:

kolokacje:

(1.4) posługa lektoratu / akolitatu

synonimy:

(1.1) pomoc

(1.3) przysługa

antonimy:

hiperonimy:

(1.2) osoba

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

czas. posługiwać ndk., posłużyć dk.

rzecz. posługiwanie n, posługacz m

związki frazeologiczne:

ostatnia posługa

etymologia:

pol. po- + służyć

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.4) ministry
• włoski: (1.4) ministero m

źródła: