porządek (język polski) edytuj

 
porządki (1.2)
wymowa:
?/i, IPA[pɔˈʒɔ̃ndɛk], AS[požõndek], zjawiska fonetyczne: nazal.asynch. ą 
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) stan, w którym jest czysto, coś jest ułożone według jakiegoś planu
(1.2) czynność sprzątania, porządkowania
(1.3) kolejność czegoś
(1.4) mat. uogólnienie pojęćmniejszy-większyna zbiory niekoniecznie złożone z liczb; zob. też częściowy porządek w Wikipedii
(1.5) archit. wywodzący się z antyku styl konstrukcyjny i kompozycyjny budowli; zob. też porządek architektoniczny w Wikipedii
odmiana:
(1.1-5)
przykłady:
(1.1) Dobrze, że w twoim pokoju jest porządek.
(1.2) Przed Świętami zawsze robimy porządki w domu.
(1.3) Wszystkie nazwiska na tej liście w porządku alfabetycznym.
składnia:
(1.2) zwykle w liczbie mnogiej
kolokacje:
(1.1) doprowadzać coś / kogoś do porządku • porządek jest / panuje w pokoju / szafie / … • mieć porządek w czymśutrzymywać / zaprowadzić gdzieś porządek
(1.2) robić porządki gdzieś / w czymś
(1.3) porządek alfabetyczny • porządek dniaporządek dzienny • w porządku malejącym / rosnącym
(1.5) porządek doryckiporządek jońskiporządek korynckiporządek toskański
synonimy:
(1.1) ład, czystość, schludność
(1.2) porządkowanie, sprzątanie
(1.3) kolejność, ustawienie
antonimy:
(1.1) bałagan, nieporządek
(1.2) bałaganienie, śmiecenie
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. porządki nmos, porządność ż, podporządkowywanie n, porządkowy mos, uporządkowanie n
zdrobn. porządeczek m
czas. uporządkowywać, porządkować ndk., uporządkować dk.
przym. porządny, porządkowy
przysł. porządnie, porządkowo, za porządkiem
związki frazeologiczne:
być w porządkubyć na porządku dziennymprzechodzić do porządku dziennego/przejść do porządku dziennegostać na porządku dziennym / znajdować się na porządku dziennymzdjąć z porządku dziennegozejść z porządku dziennegoczęściowy porządekporządek liniowydobry porządekaby mieć w domu porządek, trzeba mieć w głowie rozsądekporządek dziobania
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła: