popsuć

popsuć (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

czasownik przechodni dokonany (ndk. psuć)

(1.1) sprawić, że coś przestaje spełniać swoją funkcję

(1.2) zmienić na gorsze

(1.3) sprawić, że coś przestaje być właściwe

(1.4) źle wychować

czasownik zwrotny dokonany popsuć się (ndk. psuć się)

(2.1) ulec uszkodzeniu, przestać spełniać swoją funkcję

(2.2) stać się gorszym

(2.3) kulin. stać się niejadalnym w wyniku gnicia, rozkładu, fermentacji

(2.4) nabrać złych cech, nawyków

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. popsucie n, psujon mzw/mos

czas. psuć

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

dla języków nierozróżniających aspektów zobacz listę tłumaczeń w haśle: psuć

• rosyjski: (1.1) испортить, сломать; (1.2) испортить

źródła: