polec

polec (język polski)

wymowa:

​, IPA: [ˈpɔlɛʦ̑], AS: [polec]

znaczenia:

czasownik nieprzechodni dokonany

(1.1) zginąć podczas walki, bitwy

(1.2) przen. ponieść fiasko w jakichś staraniach, wysiłkach

(1.3) rzad. o roślinach: ulec połamaniu

(1.4) daw. położyć się, lec

odmiana:

(1.1-4) koniugacja Vc

 

forma		liczba pojedyncza			liczba mnoga
		1. os.	2. os.	3. os.	1. os.	2. os.	3. os.
bezokolicznik		polec
czas przyszły prosty		polegnę	polegniesz	polegnie	polegniemy	polegniecie	polegną
czas przeszły	m	poległem	poległeś	poległ	polegliśmy	polegliście	polegli
	ż	poległam	poległaś	poległa	poległyśmy	poległyście	poległy
	n	poległom	poległoś	poległo
tryb rozkazujący		niech polegnę	polegnij	niech polegnie	polegnijmy	polegnijcie	niech polegną
pozostałe formy czas zaprzeszły m poległem był poległeś był poległ był polegliśmy byli polegliście byli polegli byli ż poległam była poległaś była poległa była poległyśmy były poległyście były poległy były n poległom było poległoś było poległo było forma bezosobowa czasu przeszłego polegnięto tryb przypuszczający m poległbym, byłbym poległ poległbyś, byłbyś poległ poległby, byłby poległ poleglibyśmy, bylibyśmy polegli poleglibyście, bylibyście polegli polegliby, byliby polegli ż poległabym, byłabym poległa poległabyś, byłabyś poległa poległaby, byłaby poległa poległybyśmy, byłybyśmy poległy poległybyście, byłybyście poległy poległyby, byłyby poległy n poległobym, byłobym poległo poległobyś, byłobyś poległo poległoby, byłoby poległo imiesłów przysłówkowy uprzedni poległszy rzeczownik odczasownikowy polegnięcie, niepolegnięcie

przykłady:

(1.1) Pomnik ten wzniesiono dla uczczenia pamięci norweskich żołnierzy, którzy polegli w czasie drugiej wojny światowej.

(1.1) W ataku na Załęże poległ por. Stanisław Paderewski, brat przyrodni Ignacego Paderewskiego, dowódca 3 kompanii 6 batalionu.

(1.2) Próbowałem skręcić to łóżko według instrukcji, ale poległem.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) polegnąć, lec

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. poległy m

czas. polegnąć dk., lec dk.

przym. poległy

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

(1.1) Dotyczy wyłącznie nieprzypadkowej śmierci poniesionej podczas walki na polu bitwy. Użycie tego czasownika w odniesieniu do innej śmierci jest niepoprawne.

tłumaczenia:

• chiński standardowy: (1.1) 倒 (dǎo); (1.2) 倒 (dǎo)
• duński: (1.1) falde; (1.2) mislykkes
• esperanto: (1.4) fali
• interlingua: (1.1) cader
• norweski (bokmål): (1.1) falle
• rosyjski: (1.1) пасть
• szwedzki: (1.1) falla
• włoski: (1.1) cadere, perire

źródła: