poetka (język polski) edytuj

wymowa:
IPA[pɔˈɛtka], AS[poetka]
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) liter. kobieta, która pisze wiersze
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Kilka tomików poetki rozlosujemy jako nagrodę.
(1.1) Uczniowie sami wybrali poetkę na patronkę liceum.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) daw. poetessa
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. poetyckość ż
forma męska poeta mos
przym. poetycki
przysł. poetycko
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. poeta + -ka
uwagi:
tłumaczenia:
(1.1) dla języków niewyróżniających tu formy żeńskiej zobacz listę tłumaczeń w haśle: poeta
źródła:

poetka (język czeski) edytuj

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) książk. poetka
odmiana:
(1.1)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) básnířka
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. poeta, poezie
przym. poetický
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:

poetka (język słowacki) edytuj

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) książk. poetka[1]
odmiana:
(1.1)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. poézia ż, poetika ż, poetizmus m, poetista m, poéma ż, poetickosť ż
forma męska poet m, poeta m
czas. poetizovať ndk./dk.
przym. poetistický, poetický
przysł. poeticky
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. Hasło „poetka” w: Krátky slovník slovenského jazyka, J. Kačala – M. Pisárčiková – M. Považaj (red.), Veda, Bratysława 2004, ISBN 80-224-0750-X.