podziękowanie

podziękowanie (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌpɔʥ̑ɛ̃ŋkɔˈvãɲɛ], AS: [poʒ́ẽŋkovãńe], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• asynch. ę • -ni…• akc. pob.

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) rzecz. odczas. od podziękować

(1.2) fakt bądź materialny dowód złożenia wyrazów wdzięczności

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	podziękowanie
dopełniacz	podziękowania
celownik	podziękowaniu
biernik	podziękowanie
narzędnik	podziękowaniem
miejscownik	podziękowaniu
wołacz	podziękowanie

(1.2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	podziękowanie	podziękowania
dopełniacz	podziękowania	podziękowań
celownik	podziękowaniu	podziękowaniom
biernik	podziękowanie	podziękowania
narzędnik	podziękowaniem	podziękowaniami
miejscownik	podziękowaniu	podziękowaniach
wołacz	podziękowanie	podziękowania

przykłady:

(1.1) Podziękowanie mu kosztowało mnie wiele.

(1.2) Dostałem pisemne podziękowanie.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

czas. dziękować, podziękować

rzecz. podzięka ż, dziękówa ż, dziękówka ż

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) thanks
• arabski: (1.1) شكر m (šukr)
• chiński standardowy: (1.1) 感谢 (gǎnxiè); (1.2) 感谢 (gǎnxiè)
• czeczeński: (1.1) баркалла
• esperanto: (1.1) danko
• francuski: (1.1) remerciement m
• hiszpański: (1.1) agradecimiento m; (1.2) agradecimiento m
• karaimski: (1.1) табу
• liwski: (1.1) tienu
• niemiecki: (1.1) Danksagung ż, Dank m
• nowogrecki: (1.1) ευχαριστία ż, ευχαριστήριο n; (1.2) ευχαριστία ż, ευχαριστήριο n
• rosyjski: (1.1) благодаре́ние n; (1.2) благода́рность ż
• tuvalu: (1.2) fakafetai

źródła: