podrzutek (język polski) edytuj

wymowa:
IPA[pɔḍˈʒutɛk], AS[poḍžutek], zjawiska fonetyczne: udziąs.
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) dziecko opuszczone przez rodziców i podrzucone obcym ludziom
odmiana:
(1.1)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
(1.1) znaleźć podrzutka • zaopiekować się podrzutkiem
synonimy:
(1.1) znajda
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. rzut m, podrzucanie n, podrzucenie n
czas. rzucać ndk., rzucić dk., podrzucać ndk., podrzucić dk.
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła: