podburzać (język polski) edytuj

wymowa:
IPA[pɔdˈbuʒaʨ̑], AS[podbužać]
?/i
znaczenia:

czasownik

(1.1) namawiać do buntu przeciw komuś[1]
odmiana:
(1) koniugacja I
przykłady:
(1.1) Standardowa aneksja przebiegała z reguły w dwóch etapach, w dwóch - jak pisał Mochnacki - epokach. W pierwszej podburzają, zakładają miny w środku sąsiedzkiego kraju, który życzą sobie opanować[2].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) podżegać
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. podburzanie n, podburzenie n
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Hasło „podburzać” w: SJP.pl.
  2. Ryszard Przybylski, Uśmiech Demokryta, 2009, Narodowy Korpus Języka Polskiego.