plemienny

plemienny (język polski)

wymowa:

IPA: [plɛ̃ˈmʲjɛ̃nːɨ], AS: [plẽmʹi ̯ẽ•ny], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• gemin.• i → j 

​

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) dotyczący plemienia, właściwy plemieniu i jego regułom

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	mos/mzw	mrz	ż	n	mos	nmos
mianownik	plemienny		plemienna	plemienne	plemienni	plemienne
dopełniacz	plemiennego		plemiennej	plemiennego	plemiennych
celownik	plemiennemu		plemiennej	plemiennemu	plemiennym
biernik	plemiennego	plemienny	plemienną	plemienne	plemiennych	plemienne
narzędnik	plemiennym		plemienną	plemiennym	plemiennymi
miejscownik	plemiennym		plemiennej	plemiennym	plemiennych
wołacz	plemienny		plemienna	plemienne	plemienni	plemienne

przykłady:

(1.1) Arabska tradycja nadała plemiennym przejawom nieposłuszeństwa kolektywną nazwę „ridda”, czyli apostazja, odrzucenie.

składnia:

kolokacje:

(1.1) relacje plemienne • walka / religia / tradycja plemienna • państwo plemienne

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. plemię n, plemienność ż

przym. międzyplemienny

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) tribal
• arabski: (1.1) قبلي
• białoruski: (1.1) племянны
• czeski: (1.1) plemenný
• hiszpański: (1.1) tribal, tribual
• nowogrecki: (1.1) φυλετικός
• rosyjski: (1.1) племенной
• słowacki: (1.1) kmeňový

źródła: