plante (język duński) edytuj

 
plante (1.1)
wymowa:
Dania: [ˈplandə]
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) bot. roślina

czasownik przechodni

(2.1) zasadzić (roślinę (1.1))
(2.2) podłożyć (coś komuś, w złych zamiarach)
odmiana:
(1.1) en plante, planten, planter, planterne
(2) at plante, planter, plantede, (have) plantet
przykłady:
(1.1) En orden er en betegnelse for en gruppe indenfor plante- og dyreriget.Rząd to określenie grupy w królestwie roślin i zwierząt.
(1.1) De såede planter udviklede sig ikke.Zasiane rośliny nie rozwinęły się.
(1.1) Løg er en plante som ofte bliver brugt i madlavning.Cebula jest rośliną często używaną przy przyrządzaniu pożywienia.
składnia:
kolokacje:
(1.1) plantebaseretroślinny
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1) dolnoniem. plante < łac. planta
(2) dolnoniem. planten < łac. plantare
uwagi:
źródła:

plante (język francuski) edytuj

 
plante (1.1)
wymowa:
(1.1) IPA/plɑ̃t/ ?/i
?/i ?/i ?/i ?/i ?/i ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) roślina
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
czas. planter
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
(1.1) zobacz też: Indeks:Francuski - Podstawowe rzeczowniki
źródła:

plante (język hiszpański) edytuj

wymowa:
IPA[ˈplan̩.te]
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) protest, bunt

czasownik, forma fleksyjna

(2.1) 1. os. lp (yo) czasu teraźniejszego (presente) trybu łączącego (subjuntivo) od plantar
(2.2) 3. os. lp (él, ella, usted) czasu teraźniejszego (presente) trybu łączącego (subjuntivo) od plantar
(2.3) 3. os. lp (usted) trybu rozkazującego (imperativo) od plantar
odmiana:
(1.1) lm plantes
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) (Argentyna i Urugwaj) planteo
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
czas. plantarse
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1) hiszp. plantarse
uwagi:
źródła:

plante (język norweski (bokmål)) edytuj

 
plante (1.1)
wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski lub żeński

(1.1) roślina

czasownik

(2.1) sadzić
odmiana:
(1.1) en plante, planten, planter, plantene lub ei plante, planta, planter, plantene
(2.1) å plante, planter, plantet, plantet lub å plante, planter, planta, planta
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła: